Tatil olum bu!

Ve sonunda okulun bitişiyle tatil havasına girmesini planlıyorum.Ancak pazartesi,çarşanba,cumartesi,pazar günü italyanca derslerim olunca tatilin havasına bütün yaz giremiyicem gibi görünüyor.Olsun diyorum kendime.Yinede 3 günün var,diğer günler sevdiğin bişi yapıyorsun.Yollar yorucak gibi görünüyor ama sabahtan evden çıkıp gece dönmekte ayrı bir keyif oluyor o günler.Nişantaşına gitmek öldürsede ilk uğranan ortaköy yada sonra oturulan asmalımescid keyfi ayrı oluyor bu aralar.

Nese üniversitem bitti ve bugn uzun bir zaman aradan sonra sabahtan akşama kadar evde oturdum.Bütün gün playstationdı.1 aydır oynamadığım kadar playstation oynadım bugün heralde.Şimdiden biraz dinlendim.Bu böle 2 hafta devam eder.Sonrada bana annemin yanında çalışma zamanı başlar.olsun 2 haftada 6 gün evdeyim ondada evden hiç çıkmamayı planlamaktayım.Diğer günlerden sabahtan akşama dışardayım heralde.

Nese işte yavaştan italya için geri sayıma geçtim.2 aydan az bir süre kaldı italyanca mülakata.Hiç bir heyecan yok bende sınav için.Tek düşündüğüm oraya gitiğimde sevinçten kafayı yememeyi düşünüyorum sadece bu.

Bide bu aralar herkes nedense beni sevdiğini söylüyor.Hiçbir fikrim yok gidiyorum diye herkes bir panik yapmış durumda.Bu paniği neden yaptıklarını bilmiyorum ama onlara coldplay'den violent şarkısının şarkı sözünü söylüyorum"If you love me won't you let me know"

Böle işte koşuşturmacanın arkasından biraz dinlenme zamanı geldi benim için.Yaşama enerjimi geri kazanıp kuzenin almanyadan dönüşüne hazır olmalıyım.Biliyorumki o buraya döndüğünde hayatımda baya bir değişiklik olucak...

Sizede armağanım Coldplay-Violent hill dinleyin dinleyin.Biraz yanınıza huzur alın.

Bitsede gitsek!

Günlerden bugün bu yaz hayatımda atıcağım önemli adımlardan birini attığım gündü.Konsolosluğa gidip bütün dosyalarımı verdim bugün ve oh dedim.Bir öss sonucumu gösteren kağıdım ekiskti yarında onuda verip tamamen konsolsluk işinide halledicem.Bugün konsolosluktaki adamın beni italyancasıyla sıkıştırması bir yane gayet iyi cevaplar verdim.Adam italyancamın iyi olduğunu biraz daha pratik yapmamı söyledi.tek 18 ağustosta italyan kültürüne yapıcağı vize sözlüsü kaldı önümde.Adam şimdi bile girsen yaparsın dedi bana.Anla yani ne kadar kolay:D.

Nese bir yandan italyanca bir yandan pasaport derken üniversitem baya bir boşladım.258 saatten 6 saatim kaldı tümüyle.Son 3 gün ama yarında ilk 3 derse giremiycem belki.Kalmamda yine bir kasış anı beni bekliyicek anladığım.Şöyle yoklama almasalar falan ne güzel olcak.Zaten 4 gün kalmış herkes bitsede gitsek durumunda,hocalar ders yapmıyorlar daha ne okula gidiyoruz anlamadım...

Birde sıcak havalar var buralarda.O kadar sıcakki şuan bunu yazarken yavaştan erimeye başlıyorum.Bu sıcakta hergün ölümüne bir şekilde yürüyorum,geziyorum ordan oraya.Çok fena.Üsküdar,nişantaşı,taksim,caddebostan bir o yandan o yana.Eve geldiğim an uyuyorum.Ne bilgisayarı açabiliyorum ne blog yazabiliyorum.Evimi baya bir otel olarak kullanmaya başladım ve en sonunda annemden azarı yedim.Bu sabah evden çıkarken annem "Bugün eve erken gelmezsen o lanet kıçını kıtır kıtır doğrar,köpeklere veririm"dedi.Nasıl korktum anlatam.

Nese okulum biter ama yazında italyanca okulum var.1 ay baya bir italyanca görüp sonrada italyanca sanat tarihi,matematik,kimya falan filan görmeye başlıyıcam.18 Ağustosa kadar full doluyum.Birde kesin tarih geçti elime.4 EYLÜL italyada sınava girmem gerekiyor.ağustosun son haftası gidiyorum ben.Sonra artık ne zaman tatil olursa o zaman gelirim istanbula.Burdaki hayatı tamamen bırakıp yepyeni bir hayat kuruyorum kendime.Şuan o kadar mutluluk varki içimde anlatamam.Heyecan heyecan ve biraz daha heyecan.Evim,okulum,arkadaşlarım,işim falan herşeyim hazır.3 ayım burda heyecandan nasıl geçicek hiç bir fikrim yok.Birde insanlarla vedalaşma faslım var.Onada yavaştan başladım.Bunlar biraz üzücü oluyor ama yinede herkes sevinçli.

Nese dünya kupasıyla birlikte bu olaylar hayatımı baya bir güzelleştiriyor.Hiç bir derdim kalmadı bir anda.Altımda araba,italya,dünya kupası,insalar,arkadaşlar hayatta bir problem yok.Oh keyif.Arkada da iki gündür aradığım şarkı çalıyor.MORGAN VAN DAM-HALFWAY HOME.Oh ne güzel yahu.

Tek fikir,tek umut.

son blogumun üstünden 5 gün geçti ama hayatımda hiç bişi değişmedi gibi.Hala sadece aklımda italyaya gitmem var.Aklımdaki tek fikir bu.Ne okuldaki final sınavlarım,ne ailemin beni özliyeceği gerçeği nede beni özliyecek diğer insanlar.Nedense hiç bir şey aklıma etki edemiyor bu günlerde.Baya bir yoruluorum Tuzladan nişantaşına giderke ve dönerken.Ama haftada 2 gün diyorum kendime yetiniyorum.Bu hafta haftaiçide derslerim var.Artık bildiğin italyancamı geliştiriyorum fena bir şekilde.

Aklımda birde kuzenin gidişi var.1 ay boyunca yok cengaver.Almanya'ya sevgiler demekten başka çarem yok.2 gün sonra gidecek ilk film kampı sonrada münich teknik üniversitesine gezmeye.Oda benle gelicek sanki.Ben italya o almanya derken herkes taşınıyor burdan.Özliycem baya kendisini uzun zamandır bu kadar ayrı kalmamıştık heralde kendisiyle.

Nese ben nba finallerini izleyip uykusuz kalırken,gün içinde koşuşturmacayla birlikte baya bir kasıyorum kendimi.Şu üniversitem bitsinde rahata eriyim istiyorum.Devamsızlık sorunumda bitsinde kafamda başka bir soruda kalmasın istiyorum.Şu son lanet 2 hafta geçsinde herkese bir rahatlamaya gelsin.Özelliklede bu hafta.Nese yinede hergün italya rüyaları görmek çok güzel.Hala şoku atlatamadım desem inanmazsın biliyorum ama valla öle.Aklımdan tek geçen düşünce bu ama biliyorumki yakında millet kızıcak bana.Olsun bu keyif şuanlık bana yetiyor.O zaman gelince konuşuruz.Nese ben kaçıyımda italyanca çalışıyım biraz daha.Oh keyif.

Bir hayalin gerçek olması..

Hala çılgınca sevinçliyim.Sürekli ağzımdan inmeyen bir gülümseme.Bugün anlaşmayı yapıncada kesinleşen ilerdeki 3 yılım aklıma geldikçe içimden bağırmak geliyor GİDİYORUUUUUUUUUUMMMMMMMMM diye die.İnanamıyorum hala nedense.Bildiğin gidiyorum olm ağustos sonu.Hemde evim MİLANO'da lecco değil.Bİldiğin MİLANO'ya taşınıyorum adamım.Ev arkadaşım bile hazır o derece.Zaten okulum bittiği an bşlıyorum italyancaya ve bitiriyorum artık eylüle kadar.

Sırf benim yapıcağım işler kaldı.Diploma onaylatma ve pasaport.Onlarıda cuma verip 15 inde dosyamı teslim ettiğim an bu heyecanım azda olsa inicek.Herkese italyaya gidiyorum diye bağırasım var ve bu çok fena bu duygu.İnsanın içi içine sığmıyor arkadaş.Bundan sonra 2 gün okula gitmiyip son işlerimide halledicem.Ağlamak istiyorum sayın okuyucular.Heyecandan baş dönmesi oldu bide.

Nese günlerin böle ağzımda gülümsemeyle geçmesiyle birlikte okulda son 12 günüm ve benim 31 saaat devamsızlığım kaldı.Son 9 iş gününe 21 gün devamsızlıkla giricem.KAlmıyım diye okula gitmeye çalışıyorum ama yapıcak işlerim olduğundan okulu asmak zorundayım.Kalmamak için full günler girmeye başladım.

Nese artık POLİTECNİCO Dİ MİLANO öğrenci gibiyim.Hayallerim gerçek oluyor ve gidiyorum buralardan.Tam ümit kesmiştimki italyaya erasmusla gitmekten önüme direk diploma için bu şansı sundular.Nerden nereye arkadaş.Nese ben hala zıplaya zıplaya ağzımda gülücükle dolaşırken sizde oturun,isteyen gelsin benle.Milanodaki evim baya bir büyük:DNese ben kaçar biraz daha böle aptal aptal geziyim...