3 gündür her sabah uyandığımda nedense bu cümle aklıma geliyor.Aslında nedense değil nedenini biliyorum.3 gündür feci bir şekilde hastayım ve sabah ilk işlerimden biri kahvaltıdan sonra ilaçlarımı içmek.Durumum bu sabah tam iyileşiyordu ama bugünde maça gidince orda da acayip yağmur ve soğuğu göğse göğse yiyince daha bir fena oldu.Bide golden sonra elimizi bir yere vurduk.Sinirden ama bilerek değil.Galiba çatladı bişi oldu baya bir acımakta.Nese bu haftasonuda ölüm yorgunluğu geçti soyut bir kavram için üzüldük yine.Yok hiç üzülmiyicem diyorum galatasaray'ın yenilmesine ama kalbim ağrıyor yine alışılmış gibi soyut bir kavram için üzülüyorum.Aslında bunun için üzülmesi falan bazen bana çok gerip geliyor ama yine galatasaraylıyız,damarımızı yarsan kanımız sarı-kırmızı baba..
Nese nereye kadar sürcek bu hastalık bilmemekteyim.Acayip yorgunum şu aralar ve hergünüm dolu neredeyse.Boşaltma çabalarına mı girsem acaba?yok bakıcaz artık nese ben kaçar bu yorgun vücudu bir kolutğa atıcaz.Hadi ii geceler bay..
Bu arada Dire Stairs-Sultans of the Swing ne hoş bir parça..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder