Artık nedense gün saymaya başladım.Böle bir yorgunluk kapladı içimi.Sürekli dışarda olmaktan biliyorum ama evde oturunca kendimide kötü hissediyorum nedense.Bir italyanca,bir cadde,bir asmalı mescid derken koşuşturmanın arasında bazen nerde olduğumu hatırlamıyorum.Oturup dinlenmem gereksede bi türlü nedense yapamıyoru.Bu hafta yatarım diyordum ama dünkü ablamın mezuniyeti ve bugün beni dışarı çıkmam sayesinde yarınım kaldı bir tek.
Birde hazırlığğımı geçtiğimi öğrendim bu hafta.Artık burda bile kalsam lisans öğrencisiyim adamım.Sevinçle birlikte bu seneninde bittiğine sevindim.Geyik muhabbeti dışında bu sene hiç bişi yapmadık neredeyse okulda ama olsun yinede baya bir eğlenceli yıl oldu.
o değilde ailemnde beni yalnız bırakmasıyla 15 inden sonra evde tek başıma kalıcam.Bu süre ne kadar olur bilemiyorum ama 3 katlı evde tek başına kalmak sanırsam baya bir eğlenceli olucak.kuzeninde 9 undan sonra gitmesiyle birlikte heralde 8 gün sonra istanbulda tek başıma kalıcam.Herkesin tatile gitmesi ve benim tatile gidemem kötü oluyor sanki.Olsun kendimi yaz sonunda nasıl olsa ben italyaya okumaya gidicem diye kandırıyorum sürekli.Ne zaman enerjim bitse hadi italyan aşkına diyorum ama harbiden baya bir yoruldum.
Yavaş yavaş herkesin gitmesiye bugün arabayı kullanıp caddeden dönerken çalan şarkı bugünün şarkısı oldu.O da Pinhani-İstanbul'da.Vay anasını cuk oturdu harbi şarkı dedim kendime.Dinleyin.Ben artık hergece ayakta olucağım için buralara çok yazıcam.Tabi evde olursam.Sonra görüşürüz hadi gömdüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder