Sana bir hikaye anlatıyım ister misin?

13 yaşındayken gitmişim italyaya ilk defa.Daha o günden karar vermiştim birgün burada yaşıyıcam arkadaş diye.Lise hayatımda kötü tercih yapıp italyan lisesi yerine fen lisesini seçmiştim.Hayatımda yaptığım en büyük yanlıştı bu.Bana bu fen lisesinin kattığı 2 insan ve sayısal bilgiler oldu.(sadece lisemden bahsediyorum.)Üniversite'de umudu erasmusa bağladım ama geçen bloglarda bahsettiğim gibi bişiler oldu(kısa geçeyim) ve bana direk milano yolu açıldı...

Ve Mart'ta bu haberi aldıktan sonra geçen günlerden sonra şuan istanbulda kalan neredeyse son 11 günüm.Konsolosluk sınavını başarıyla geçtikten sonra bu eğlence ve haz bana ait.Gittikçe azalan günlerden sonra bir hayali gerçekleştiriyorum.Budur işte benim hikayem.Hikayenin devamı için yine yollarda olucam merak etmeyin...

Evet.Harbiden gidiyorum.Şaka değil.Ben bile hala inanmamaktayım ama..Nese veda turları başladı.ergün dışarıda olucam bu aralar.Derslerim,buluşmalar derken valizlerimi ne ara hazırlıyıcam bilemedm.Yapıcaz bir ara..

Bu ara hakkaten budistlik olayı,bir şeyi çok isteme,sürekli bu konu hakkında olumlu düşünme kesin yaradığına dair bu olayı tarihe yazdım.Bu budistliğe harbi harbi inanmaya devam edicem kim ne derse desin..

Burda insanlar bırakıyorum biliyorum,beni çok özlecek ve sevecek olan.Ama herkes bana hak vermekte.Bide tuzladan gidicem,kurtulucam demiştim ve şimdi harbiden gidiyorum 2 sene sonra bu lanet yerden.Hemde hiç ummadığım milano'ya.

Bide size şarkı hayattan zevk almak için;Coldplay-Strawberry swing(Sözlerine kafayı takmayın sadece melodiyi düşünün.İşte o zaman saf mutluluğu içinizde hissedebilirsiniz.

Hadi ben kaçar...utlu günler ve hayallere devam etmeniz dileğiyle..

saatler kala..

Evet!Artık son gün geldi çattı.Yarın heyecanla gideceğim mülakatımdan nasıl çıkıcağımı merak etmeye başladım.Saat 10'a şurda çok az vakit kaldı ve beni bir endişe kapladı ya anlatamam sana.Herşeyi biliyorum,çevirilerim,gramerim yerimde ama daha önce kimsenin girmediği bir sınava girmek özelliklede italyanca olucak olması hemde konuşacağım adamın italyanca yı doğduğu günden beri bilmesi beni bir endişelendiriyor ki bilsen kafanı omzmuma koyar ağlarsın...

Evet!Ben moral olsun diye,budistim ve ona göre davranıyorum diye facebookta okullarıma politecnico di milano'yu eklemiş insanım.

Evet.ben inandığım şeyleri yaparak inandığım işer gerçekleştiriyorum.Artık saatler kaldı.Ben heyecandan bayılmak üzereyim.Böyle işte..

Bugün adventurland adlı filmi izledim ve kristen stewart'a taptım desem yeridir.Hiç sevmezdim kendisini önceden.Keşke bir de arkaya The Thrills-Nothing Change Around here şarkısı olsaydı daha güzel olurdu.Güzeldi.

Evet son saatler,bende bir heyecan,sizde bu ne manyak lan böle düşüncesi,diğer taraftada benim hayallerim ve milanoda yaşama istediğim var.Öyle işte saçma duygular ve saçma heyecan içerisindeyim ama pozitifliğimi koruyorum bu dakkalarda.Nese hadi bay.

Meteor yağmuru..

Oysaki dün gece yatarken aklımda adamın söylediği kıyamet saçmalığı vardı.25 saat kaldı lan diyordu adam bağıra bağıra.Ama kimsenn bir tarafında değildi bu.Güldük geçtik.Yatarken bile başka şey düşündüm...

Sabah gördüğüm ilginç rüyayla birlikte garip bir güne uyandım.Rüyamda hergün yediğim konfleks chopıc'in kahramanı pıco rüyama girip bu sabah kendine sucuklu yumarta yap ye,chopıc yersen seni cezalandırıcam dedi.Sabah korkudan sucukla yumurta yaptım kendime ve birde yanına karışık tost.Uzun zaman aradan sonra krallar gibi kahvaltı ettim evde konflekss yemek dışında.Saat zaten 1 i gösterdiği için hergün izlediğim spor serviini kaçırmıştım...

İşte yine italyanca bakıp televizyon izledim bugünde.Yarında(bugün) böyle bir gün olucak.İnsanlar buluşmak istiyor ama ben bu sıcaktan dolayı dışarı adım atmak istemiyorum.Birde sınavım çok yaklaştı bütün gün italyanca bakıyorum.Artık rai uno akıyor yahu.

Öle işte boş bir gün daha deliler gibi chessmaster oynanan.Şimdi ben burda bunu yazatken saat 02.12.02.20 de ben vantilatörü yanıma alıp yatağıma yatıcam.Birde oturup meteor yağmuru izliyorum.İnsanın çatısında cam olmasın.Şuana kadar 12 tane gördüm.Ama şimdi yatma zamanı.Çünkü yarın 5 te bir yerde olmam lazım.Nese Bir sonraki geceye kadar hadi gömdüm..

NOt:kendi odanıza bir buzdolabı alın küçük(mudo'da var),krallar gibi yaşayın.Hele eviniz 3 katlı ve siz en üstte oturuyorsanız.

Şarkı olarakta king of convenience'dan boat behing şarkısı bugünlere layık.Arkada pozitif enerji iyi oluyor..

Hadi beyler atlayın!

Günlerden bugün daha sabahtan anlamıştım bugünün çok sıcak olup terleyeceğimi.Daha gece kuzenle terasında otururken boxerlarımızla yıldızlara bakıp bir sürü hayal kuruğ onların arasına yarın çok terlemeyi bile hayal ettim nedense ve öyle oldu.

4.30 ta biz otururken herkesin başka evlerden insanların kalıkıp sahur için sofra hazırlamaları çok ilginçti doğrusu ama nedense çok hoşuma kaçtı.

Sonra yattım ama 11 de kalktım.Lanet olası sıcaktan uyuyamıyorsunki ve kalkıp nüfüs müdürlüğüne gittim maltepe'de.Elektrik olmamasına rağmen bir odada 1500 kişi oturmuş işlem yapılmayan yerde sıra bekliyorlar.Nasıl bir havasızlık ve ter kokusu vardı anlatamam sana.

Ordan annemden arabayı aldım ve yollara koyuldum.Gezindim,tozundum cadde'de fenerbahçede.İnsanlar gördüm muhabbet ettim.Sonra evime döndüm ve anladımki şu 2 gündür günlerim iyice boş geçmeye başladı.

Bundan sonra karar verdim o kadar yer geziyorum birazda fotoraf çekelim.Eğlence olur bana diyorum.Garip bir heyecan kapladı içimi..Nese böle işte sınav gnü yaklaşıyor,ben italyanca çalışıyorum ve kuzen sayesinde satranç manyağı oldum..

Hadi bay.

sıcak!!

Bugün öğlen elektrik kesilmesiyle cinnet dakikaları geçirdim.2.30 saat süren kesinti beynimi yerinden çıkarttı.Şimdi durumum iyi yeni müzik grupları buldum kendime.Keyfini sürüyorum..

Yarın yine öğlene kadar uyuduğum gün olup yine italyanca çalışarak geçireceğim gün olucak.Oh mis...

sen monotonluk maratonu nedir bilir misin?

Günlerden bugün sabahın köründe kalktım.Yapıcak hiç bişi yoktu aklımda italyanca dersime gitmek dışında.Dün gece herşeyi aklımdan çıkarmıştım herşeyi.Ne buluşacağım insanı ne de bugün olduğum sınavı.Dün yatarken yatağıma çok sevdiğim sıcak havayla birlikte aklımda hiçbişi yoktu.Yine o saçma rüyalarımdan birini gördüm gecede...

Her gece klasikleşen 3 kere kalkma töreninide yerine getirdim akşam.2.30 4.30 ve 5.30ta.Bu huyumda diğer huylarım gibi otomatiğe bağladı bu aralar..Nese sabah kalkıp 8.10 daki otobüsüme zarzor yetişip bindim.Daha en başından bugünün bok olucağı belliydi sanki.Sabah yine aynı simit sarayında aynı kahvaltıyı ettim.Aynı kasiyer bana gülümseyip aynı parayı ödedim.İlk defa yemeği yemeği erken bitirdim ve uzun zamandan sonra 10 vapuruna binmeyip 9.30 vapuruna bindim.Farklı insanlar var bu sefer vapurda derken yine aynı insanlar oturuyordu.Bende aynı yerime oturup hergün okuduğum gazetemi okudum.Sonra tünelle taksime çıktım ve metroya doğru yürüdüm.Hergün bakıştığım kızla bakıştıktan sonra her haftasonu yaptığım işi yaptım ve yürüyen merdivenlerde kimseye aldırmadan dans edip şarkı söyleyerek aşağı indim.Tek farkı bugün yanımda kimse yoktu...

Nese metroda yine aynı insanları görüp nişantaşına ilerlemeye başladım.Kursuma vardığımda bugün sınav olduğunu hatırladım kısa bir "Napcam lan sınavda" düşüncesi aklıma yerleşti.Ama sınav kolay geçti ve 97 aldım.Artık italyanca kolay gelmeye başladı yahu..Nese valerio'yle kısa bir çene çalmadan sonra metroya yöneldim.Farklı insanlar yoktu yine.Nedense ben haftanın 4 günü aynı vagon aynı saatte biniyordum.Böyle abdik saatlerde sadece ben binerim diyordum sürekli ama başka insanlarda var.Garibime gelmiyor değil.2.kez biri benle tanışmaya geldi.Bana "sen garip alışkanlıkları olan garip bir insansın ama senle tanışmak istedim" dedi.Bende kızın mavi gözlerine bakarak "Daha kötü bir tanışma cümlesi kurabilirdin" dedim ve beni adım erkutcan dedim.Tabi yine klasik insan örneği gösterek ilk adımda anlamadı adımı:D

Nese sonra aklıma fenerbahçeye gitmem gerektiği aklıma geldi.Buluşmam gerek insan vardı ama hava çok sıcaktı ve benim bir an önce eve gitmek istiyordm.Arayıp özür dileyerek iptal ettim bunuda.Evime doğru yola çıktı aynı vapura aynı şekilde binip,aynı yerime oturdum aynı dakkada trene binip trendeki aynı yerime geçtim.Aynı duraklarda uyuyup aynı duraklarda uyandım.Aynı yolu yürüdüm ve her zamanki aynı dakika ve saniyede evde oldum.Ve o an anladım ki ben ROBOT olmuşum.Bunu telefonumdaki saate bakınca anladım ve şok oldum sürekli aynı şeyleri yapıyordum.

Bunları değiştirme şansım yok birazını.Hele bu sıcakta hiçte kolay değil.Nedense her buluştuğumuzdada insanlarla aynı şeyleri yapıyoruz.Sıkıldım biraz bu durumdan.Herkesde bu aralar böyle.Yeni insanlar tanımanın tam sırası bu aralar.Nese yinede arada eğleniyorum.Geçen cumertesi sabahı 4 kişi kameraların önünde dans ettiğim gibi.böyle çılgınca şeyler yapmak istedim..

Biz iyi insanlar olduğumuz için çılgınlık yapınca insanlar bize bakıyor.Daha da eğleniyorum..Özellikle saçımı bu aralar sıcaklıktan dolayı arkada topladığım için nişantaşında ve taksimde bu durum normal karşılanırken trene bindiğim ve tuzlaya giderken ve tuzlanın içinde ibne ye bak lan bakışları beni dahada eğlendiriyor bu aralar...

Biraz uzun oldu ama işte böle sıkıldı içim biraz.Buraya yazınca rahatlama belirtsi oldu ama ben tatil istiyorum.Tekrar bir bodruma gitsem ya.Nese artık son 22 gün gitmeme büyük ihtimal.Son olarak size mr.roboto şarkısını armağan ediyorum.Ci vediamo di altro blog...

All I do is win!

4 gündür yaptığım hiç bişi yok yatıp uyumak,ps3 oynamak ve italyanca çalışmak dışında.Dışarılar çok sıcak ondanda kimseyle buluşmuyorum.2 kere buluşmaya çalıştığım insanla konuşup buluşmalıyım.Başka bişi yok şuan bu boş hayatta.Tek derdim sıcaklar var hergün yaklaşan 18 ağustostaki sınavım..

Nese 18 ağustosu geçiceğim için gitmeme 24 gün kaldı.Hadi gömdüm..