Günlerden bugün sabahın köründe kalktım.Yapıcak hiç bişi yoktu aklımda italyanca dersime gitmek dışında.Dün gece herşeyi aklımdan çıkarmıştım herşeyi.Ne buluşacağım insanı ne de bugün olduğum sınavı.Dün yatarken yatağıma çok sevdiğim sıcak havayla birlikte aklımda hiçbişi yoktu.Yine o saçma rüyalarımdan birini gördüm gecede...
Her gece klasikleşen 3 kere kalkma töreninide yerine getirdim akşam.2.30 4.30 ve 5.30ta.Bu huyumda diğer huylarım gibi otomatiğe bağladı bu aralar..Nese sabah kalkıp 8.10 daki otobüsüme zarzor yetişip bindim.Daha en başından bugünün bok olucağı belliydi sanki.Sabah yine aynı simit sarayında aynı kahvaltıyı ettim.Aynı kasiyer bana gülümseyip aynı parayı ödedim.İlk defa yemeği yemeği erken bitirdim ve uzun zamandan sonra 10 vapuruna binmeyip 9.30 vapuruna bindim.Farklı insanlar var bu sefer vapurda derken yine aynı insanlar oturuyordu.Bende aynı yerime oturup hergün okuduğum gazetemi okudum.Sonra tünelle taksime çıktım ve metroya doğru yürüdüm.Hergün bakıştığım kızla bakıştıktan sonra her haftasonu yaptığım işi yaptım ve yürüyen merdivenlerde kimseye aldırmadan dans edip şarkı söyleyerek aşağı indim.Tek farkı bugün yanımda kimse yoktu...
Nese metroda yine aynı insanları görüp nişantaşına ilerlemeye başladım.Kursuma vardığımda bugün sınav olduğunu hatırladım kısa bir "Napcam lan sınavda" düşüncesi aklıma yerleşti.Ama sınav kolay geçti ve 97 aldım.Artık italyanca kolay gelmeye başladı yahu..Nese valerio'yle kısa bir çene çalmadan sonra metroya yöneldim.Farklı insanlar yoktu yine.Nedense ben haftanın 4 günü aynı vagon aynı saatte biniyordum.Böyle abdik saatlerde sadece ben binerim diyordum sürekli ama başka insanlarda var.Garibime gelmiyor değil.2.kez biri benle tanışmaya geldi.Bana "sen garip alışkanlıkları olan garip bir insansın ama senle tanışmak istedim" dedi.Bende kızın mavi gözlerine bakarak "Daha kötü bir tanışma cümlesi kurabilirdin" dedim ve beni adım erkutcan dedim.Tabi yine klasik insan örneği gösterek ilk adımda anlamadı adımı:D
Nese sonra aklıma fenerbahçeye gitmem gerektiği aklıma geldi.Buluşmam gerek insan vardı ama hava çok sıcaktı ve benim bir an önce eve gitmek istiyordm.Arayıp özür dileyerek iptal ettim bunuda.Evime doğru yola çıktı aynı vapura aynı şekilde binip,aynı yerime oturdum aynı dakkada trene binip trendeki aynı yerime geçtim.Aynı duraklarda uyuyup aynı duraklarda uyandım.Aynı yolu yürüdüm ve her zamanki aynı dakika ve saniyede evde oldum.Ve o an anladım ki ben ROBOT olmuşum.Bunu telefonumdaki saate bakınca anladım ve şok oldum sürekli aynı şeyleri yapıyordum.
Bunları değiştirme şansım yok birazını.Hele bu sıcakta hiçte kolay değil.Nedense her buluştuğumuzdada insanlarla aynı şeyleri yapıyoruz.Sıkıldım biraz bu durumdan.Herkesde bu aralar böyle.Yeni insanlar tanımanın tam sırası bu aralar.Nese yinede arada eğleniyorum.Geçen cumertesi sabahı 4 kişi kameraların önünde dans ettiğim gibi.böyle çılgınca şeyler yapmak istedim..
Biz iyi insanlar olduğumuz için çılgınlık yapınca insanlar bize bakıyor.Daha da eğleniyorum..Özellikle saçımı bu aralar sıcaklıktan dolayı arkada topladığım için nişantaşında ve taksimde bu durum normal karşılanırken trene bindiğim ve tuzlaya giderken ve tuzlanın içinde ibne ye bak lan bakışları beni dahada eğlendiriyor bu aralar...
Biraz uzun oldu ama işte böle sıkıldı içim biraz.Buraya yazınca rahatlama belirtsi oldu ama ben tatil istiyorum.Tekrar bir bodruma gitsem ya.Nese artık son 22 gün gitmeme büyük ihtimal.Son olarak size mr.roboto şarkısını armağan ediyorum.Ci vediamo di altro blog...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder